Żywica epoksydowa oferuje nam dużo wyższą jakość, która wynika głównie z lepszych parametrów wytrzymałościowych, siły klejenia, odporności termicznej i wagi (tzn. stosunek wagi do wytrzymałości). Niestety wiąże się to z wyższą ceną, która decyduje o mniejszej popularności żywicy epoksydowej. Odporność termiczna żywicy poliestrowej (HDT) to +-60°C, a żywica epoksydowa poddana wielokrotnemu procesowi hartowania może osiągnąć odporność na działanie nawet do 300°C. Między innymi z tego powodu żywica epoksydowa ma wszechstronne zastosowanie w przemyśle lotniczym i maszynowym. Innym parametrem przemawiającym na korzyść żywicy epoksydowej jest odporność na zginanie i stabilność wymiarowa. Żywice poliestrowe charakteryzują się wysokim poziomem skurczu w trakcie utwardzania. Powoduje to naprężenia, może skutkować mikropęknięciami i większymi wahaniami wymiarów. W przypadku ściśle dopasowanych elementów ma to zasadnicze znaczenie. Żywica epoksydowa utwardza się dużo wolniej i lepiej przylega do włókien. Kolejną przewagą żywicy epoksydowej jest waga, która wynika z zawartości włókien (mata, tkanina) w laminacie. W przypadku żywic poliestrowych to 15-20%, a epoksydowych 40-60%. Zważywszy, że żywica jest dużo cięższa od włókien, masa elementu o tej samej wytrzymałości w przypadku żywicy epoksydowej jest do dwóch razy mniejsza. Wielu hobbystów (modelarzy) preferuje żywicę epoksydową ze względu na mniej uciążliwy zapach i większą stabilność wymiarową, ale trzeba się liczyć z tym, że pyły tej żywicy powstałe w wyniku polerowania są bardziej szkodliwe niż żywicy poliestrowej.
W żywicy epoksydowej reakcja polimeryzacji (utwardzania) ma przebieg bardziej egzotermiczny niż w żywicy poliestrowej. Czas utwardzania żywic epoksydowych przebiega szybciej w wyższych temperaturach i skraca się wraz ze wzrostem temperatury. Żywica utwardza się i wydziela ciepło, i to wytworzone ciepło sprawia, że proces polimeryzacji zostaje przyspieszony i powstaje więcej ciepła, aż do stwardnienia. Oziębienie naczynia może spowolnić proces, ale powoduje to zgęstnienie żywicy i trudniejsze przesycanie zbrojenia.
Żywica epoksydowa gorzej przesyca zbrojenie, niż żywica poliestrowa, ale lepiej przylega do włókna szklanego. Dokładnie i szczelnie oblewa włókna, nawet bez procesu preparacji. W przypadku wytrzymałości żywic epoksydowych i poliestrowych np. na rozerwanie, żywica epoksydowa ma niewielką przewagę. W przypadku laminatu różnica jest znacznie większa na korzyść żywicy epoksydowej. Żywica poliestrowa nawet po procesie utwardzania nie jest w pełni odporna na działanie wody ze względu na proces hydrolizy, potocznie zwanym osmozą. W przypadku elementów mających bezpośredni kontakt z wodą wskazane jest użycie żywicy epoksydowej.
Żywica poliestrowa jest dużo popularniejsza z uwagi na cenę i doskonale sprawdza się w wielu dziedzinach przemysłu, jednak w przypadku zastosowań specjalnych i tam gdzie potrzebne są wyższe parametry (np. przemysł lotniczy) stosowana jest żywica epoksydowa.
Żródło: www.dexcraft.pl